Blues Peer |
organisation: Blues Peer
artist: Bonita & The Blues Shacks (D) |
© Rootsville 2016 |
|
Ook bij de ‘blues-adepten’ begint de festivalitis stilaan maar zeker op gang te komen. Tijd dus om de bekommernissen door het rotweer even aan de kant te gaan schuiven en ons toe te spitsen op pure fun. Ieder jaar is het steeds weer uitkijken wat de affiches zo al te bieden hebben en ook dit jaar kijken we reikhalzend uit naar wat ons wordt aangeboden. Wat al een lange tijd gespreksonderwerp was onder de blues-liefhebbers was ons aller geliefde Blues Peer. Eerlijkheidshalve moeten we schrijven dat het zoals het de voorbije edities liep niet zou kunnen blijven duren. Waar was Blues Peer? Waar was de blues gebleven? En dan hoeven we niet echt allemaal grote namen te zien die nog voorhanden zijn in de blues-scéne, nee, er is nog genoeg om zelfs even van de weg te gaan afdwalen zonder dat we dit erg zouden gaan vinden. Velen waren de wanhoop nabij en ikzelf zou al bijna in Scherpenheuvel gaan beginnen kaarsjes branden om dat festival dat ons al zoveel jaren nauw aan ons hart lag terug te zien herleven. We schrijven 2009 toen de affiche ‘25 years of Kings and Legends’ bejubelend werd ontvangen. Hoeveel namen Halleluja!!! Praise the Lord want ook in Peer hebben ze eindelijk het licht terug gezien en slaan ze in 2016 terug als nooit voorheen met de grootste namen die voorhanden zijn. Terug de frisse wind die ons doet hunkeren naar half juli, back to the blues! Aan de inzet zal het dit jaar niet liggen en zeker ook niet aan de affiche want die ziet er super uit al zal er altijd wel iemand zijn die liever één iemand anders op de affiche zou willen hebben zien staan maar dat zal altijd zo wel blijven. Blues Peer heeft woord gehouden het is nu aan alle kleppers op de affiche om er terug de ‘hoogmis van de blues’ te van gaan maken. Nee geen B.B. King, Stevie Ray Vaughan, John Lee Hooker, Ray Charles, Etta James, Koko Taylor, Albert Collins, Wilson Pickett, Ike Turner, Ted Hawkins, Johnny Copeland, Junior Wells, Katie Webster, Bo Diddley, Willie DeVille, Solomon Burke, Little Milton, Jeff Healey, Gary Moore of zoveel andere grote namen die hier al wel eens waren. Nee, die kunnen echt niet meer komen en dat ligt niet aan de organisatie. Zelfs geen Curtis Mayfield meer maar om met zijn woorden hier deze inleiding te beëindigen …LET’S DO IT AGAIN met Joe Bonamassa, Buddy Guy, Taj Mahal, Robben Ford, Brian Setzer, Lucinda Williams, Walter Trout en vele anderen...en weet je het nog? Say Blues, Think Peer! (Freddie)
Geen snoeiharde gitaarrifs om mee te beginnen maar lekker luisterende folk en bluegrass om alvast mee op gang te komen. Deze ‘Suncourt Ramblers’ dat zijn Jos Maesen (zang & dobro), Hans Wolters (banjo & zang), David Bammens (mandoline & zang), Bert Peyffers (contrabas), Jos Vandael (accordeon & zang) en Eric Vanderfeesten (gitaar & zang). Nummers als ‘Cherokee Shuffle’ en ‘High On The Mountain Top’ hakken er hier meteen vrolijk in en ook van enkele steengoede covers zijn deze ‘Ramblers’ niet bang. Van Morrison's ‘Brown Eyed Girl’, en ‘Rock Me, Mama’ blijven aangenaam verrassen en daarmee is deze Blues Peer 2016 alvast onder een vrolijk gesternte van start gegaan. (Freddie)
Vorig jaar brachten ze hun eerste CD ‘Come And Get Me’ uit waarop hun schitterend samenspel tot uiting komt. Met hun, zoals ze zelf zeggen, wit hete punkboogie en een hyper kinetische Fabian zetten ze ook deze vrijdag avond de tent van Peer op zijn kop. Met de dansbare boogieblues ‘Would You Please Shut Up’ en het swingende ‘Shake ’Em’ begon de set meteen aan een hoog tempo. Tussen door liet Jan nog even ontglippen dat hij 22 jaar geleden voor de eerste keer op Blues Peer was, samen met zijn vader, toen nog voor het podium en nu, zoveel jaren later erop. Naast het gitaargeweld van Jan en Mathias blies Fabian de longen uit zijn lijf op zijn harmonica, vul dit alles aan met het stevige slagwerk van Gert en de Boogie Beasts raasden als de beesten door deze set. (Vanessa) Voor Jan de Bruijn is het niet de eerste keer dat hij op het podium van Peer staat. In 1985 mocht hij voor het eerst met zijn toenmalige band ‘The Crew’ het podium sieren. Nu, zo’n 30 jaar later doet hij het opnieuw samen met Hammondman-par-excellence Pieter Van Bogaert. Hun muzikale samenwerking begon in de jaren van ‘The Crew’. Die vele jaren samen zorgen er dan ook voor dat deze twee mannen volledig op elkaar ingestemd zijn en dat hoor je in de schitterende mix van Blues, funk en veel soul die ze brengen. De Hammont orgel van Pieter is gedurende de jaren al door veel verschillende vingers bespeeld, maar deze avond is het terug aan Pieter om de tent te vullen met de unieke geluidsgoven van dit schitterend muziekinstrument. Voeg daarbij de onvermijdelijke persoonlijkheid en warme stem Hun nieuwste CD Bitter Sweet werd de leidraad door de set en zo kregen we een aangename show vol afwisseling. Van ‘Looking for a better day’ tot ‘Nana’ waarin Jan al zingend een brief schrijft aan zijn oma. Met een klassieker als ‘It's Nobody's Fault but Mine’ van Led Zeppelin kregen we het stevigere gitaarwerk gevolgd door een schitterende solo van Pieter op zijn Hammont orgel. Zo krijgt elk instrument op het podium de kans om van zich te laten horen. Tijdens ‘She Loves A Fool’ was het de beurt aan de saxofoon van Franklinn Schieman. En met ‘People Get Ready’ van Curtis Mayfield kwam er een einde aan een uurtje puur genieten. (Vanessa) Afsluiter van deze eerste dag zijn Bonita & The Blues Shacks. Deze Duitse formatie kennen we nog als BB & The Blues Shacks en de broertjes Michael en Andreas Arlt zijn samen met Fabian Fritz, Henning Hauerken en Andre Het is eerst de beurt aan Michael zelf om enkele nummers met zijn Blues Shacks te brengen alvorens Bonita ten tonele verschijnt. Daarvoor putten ze uit hun rijk repertoire met voornamelijk Chicago Blues. Van Johnny Guitar Watson tot BB King, het zijn allemaal nummers die zich lekker laten luisteren met als statement, 'You're Wat we nu krijgen is een wervelende rhythm & blues sensatie waar we al veel vroeger hadden moeten van horen. Haar duetten met Michael zijn er om duimen en vingers mee van af te likken en... 'Just Enough To Keep Me Hanging On'. Ook solo komt deze Bonita bijzonder fraai uit de hoek en wanneer ze het rustiger aandoet beschikt deze Zuid-Afrikaanse zelfs over een meer dan behoorlijke stem. We zouden kunnen stellen een Duitse rhythm & blues versie van Nikki Hill. (Freddie)
Een meer dan geslaagde start van de Blues Peer editie 2016 en dan zag je niet alleen aan de talrijk opgekomen 'peertjes' maar hoorde je ook aan de keuze van muziek. PC, a job well done en nu ga ik Zuid-Afrikaans leer gaan ;-) Photo selection friday (Vanessa & Freddie) more pics on
|
hebben de die-hards hier al die jaren weten de revue te passeren?...Teveel om op te noemen en ja vele groten zijn hier al een tijdje bezig met die immense jam van hierboven maar er resten er nog meer dan voldoende om de ‘heilige weide’ in Peer te bevolken.
Vrijdagavond 19.00 uur en we zullen, er eens gaan aan beginnen. Een gegeven is dat er steeds een band moet beginnen en deze eer wordt dit jaar voorbehouden aan de ‘Suncourt Ramblers. Met een excuus van te laat komen moeten deze wereldburgers niet af komen want ze zijn allen gehuisvest in dezelfde provincie als Blues Peer en dus kunnen ze bij wijze van spreken te voet naar hier komen.
Met 
van Jan de Bruijn bij en je mag zeker zijn van een dik uur Bluesmuziek recht uit het hart. 
Werkmeister meesters in hun vak. Deze Blues Shacks waren hier al eens te gast maar nu mogen ze ook eens gaan afsluiten en dat doen ze samen met de exotische Bonita. Deze Bonita Niessen is van oorsprong Zuid-Afrikaanse en belandde als ‘au pair’ in Duitsland. Bonita is gezegend met een prachtige stem en kan zowat alle genres aan van jazz tot soul. Voor mezelf is ze een eerste kennismaking.
Gonna Miss Me When I'm Gone', een nummer dat ze even gaan lenen zijn bij de Carter Family, en dan is het tijd voor Bonita...
